Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody to jedna z podstawowych form przestrzennych realizacji ochrony przyrody. Podstawą prawną do ich tworzenia jest Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 880); której art. 13 pkt. 1 mówi, iż „Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi”.

Parki krajobrazowe

Zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody „park krajobrazowy jest obszarem chronionym ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe, a celem jego utworzenia jest zachowanie i popularyzacja tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju. Grunty w granicach parku pozostawia się w gospodarczym wykorzystaniu”.

Obszary Natura 2000

Usytuowanie Nadleśnictwa w Programie Natura 2000. Teren Nadleśnictwo Cisna położony jest w zasięgu obszaru specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczonym na podstawie Załącznika I do Dyrektywy Ptasiej (dyrektywa Rady 79/409/EWG zmodyfikowana dyrektywą94/24/EWG o ochronie dziko żyjących ptaków) o nazwie Bieszczady i kodzie PLC 180001.

Pomniki przyrody

Zgodnie z artykułem 40 ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 roku, pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe, jaskinie.

Użytki ekologiczne

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody w art. 42 definiuje użytki ekologiczne jako: „zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów, mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej -naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, wydmy, płaty nie użytkowanej roślinności, starorzecza, wychodnie skalne, skarpy, kamieńce, siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje oraz miejsca rozmnażania lub miejsca sezonowego przebywania".

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Spotkania w RDLP w Krośnie w sprawie systemu certyfikacji FSC

11.03.2025 | Elwira Plata-Firlej

Na początku marca na terenie RDLP w Krośnie miał miejsce cykl spotkań kierownictwa i pracowników RDLP z krajowymi reprezentantami FSC. W jego ramach przeprowadzono też warsztaty informacyjne przedstawiające przejściowy standard odpowiedzialnej gospodarki leśnej FSC dla Polski.

Nowy standard gospodarki leśnej FSC dla Polski został opublikowany w połowie ubiegłego roku i od tego czasu organizacja FSC prowadzi warsztaty dla zarządców lasów, którzy chcą zapoznać się z treścią standardu. Wśród szkolonych do tej pory były zarówno organizacje posiadające certyfikat jak i te, które planują rozpoczęcie procesu ubiegania się o niego.

RDLP w Krośnie znajduje się w tej drugiej grupie, stąd też zainteresowanie Nadleśnictw było duże. Dwudniowe warsztaty, które prowadził koordynator FSC Polska ds. leśnictwa Marek Rzońca dla przedstawicieli Nadleśnictw, naznaczone były sporą ilością pytań i ożywionymi dyskusjami. I dobrze, ponieważ to pozwoli nam właściwie przygotować się do procesu certyfikacji.

Cykl warsztatów zakończyliśmy spotkaniem w siedzibie RDLP podczas którego Marian Pigan - Dyrektor RDLP w Krośnie oraz Karolina Tymorek – Dyrektorka FSC Polska wraz ze swoimi zespołami rozmawiali o procedurze certyfikacji, ramach normatywnych i możliwościach certyfikacji FSC dla krośnieńskiej dyrekcji.