Asset Publisher Asset Publisher

Parki krajobrazowe

Zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody „park krajobrazowy jest obszarem chronionym ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe, a celem jego utworzenia jest zachowanie i popularyzacja tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju. Grunty w granicach parku pozostawia się w gospodarczym wykorzystaniu”.

Cały obszar Nadleśnictwa Cisna leży w granicach Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego.
Park powstał na mocy rozporządzenia Nr 17 Wojewody Krośnieńskiego z dnia 27 marca 1992 r. (Dz. Urz. Województwa Krośnieńskiego Nr 7 z 1992 r.) z późniejszą zmianą, wprowadzoną rozporządzeniem Nr 24 Wojewody Krośnieńskie-go z dnia 24 maja 1996 r. (Dz. Urz. Województwa Krośnieńskiego Nr 21 z 1996 r.).
Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy zajmuje powierzchnię 51146 ha. Położony jest w województwie podkarpackim w powiatach leskim i sanockim, na terenie gmin: Baligród, Cisna, Solina, Komańcza. Teren Nadleśnictwa Cisna w całości leży w zasięgu granic parku.                  
Celem utworzenia Parku była ochrona szczególnych walorów krajobrazowych i przyrodniczych zachodnich pasm polskiej części Bieszczadów oraz rozwój społeczno-gospodarczy regionu, ze szczególnym uwzględnieniem turystyki i rekreacji. Zachodnia część obszaru parku pełni dodatkowo rolę otuliny Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy ma zdecydowanie leśny charakter (grunty zalesione stanowią około 83% powierzchni parku) i pod tym względem jest jednym z większych w Polsce. Ekosystemy leśne odznaczają się wysokim stopniem naturalności, wyrażającym się dużym udziałem drzewostanów o składzie gatunkowym zgodnym z siedliskiem. W składach gatunkowych drzewostanów przeważają buk i jodła.
Dominującym zespołem roślinnym jest żyzna buczyna karpacka Dentario glandulosae-Fagetum, występująca tu w formie reglowej.
Flora naczyniowa Parku liczy około 940 gatunków, w tym 170 gatunków górskich, a wśród nich 33 alpejskie i 43 subalpejskie. Na wysokie walory przyrodnicze Parku wpływa obecność wielu gatunków roślin chronionych (40 gatunków). Występuje tu m.in. bardzo rzadko spotykany goździk kosmaty Dianthus armeria (na Łopienniku), kruszczyk szerokolistny Epipactis helleborine (w dolinie Solinki) , goryczuszka (goryczka) orzęsiona Gentianella ciliata (w Żubraczem).
Świat fauny reprezentują gatunki środkowoeuropejskie o szerokiej amplitudzie ekologicznej. Obszar Parku jest jedynym w Polsce i jednym z nielicznych w Europie obszarów współwystępowania trzech gatunków dużych drapieżników (niedźwiedź Ursus arctos, wilk Canis lupus, ryś Felis lynx) oraz pięciu gatunków kopytnych (Żubr Bison bonasus, łoś Alces alces, jeleń Cervus elaphus, sarna Capreolus capreolus, dzik Sus scrofa).
Na terenie parku gniazdują rzadkie ptaki drapieżne: orlik krzykliwy Aquila pomarina, orzeł przedni Aquila chrysaetos i gadożer Circaetus gallicus. Spotkamy tu także gatunki wysokogórskie (płochacz halny Prunella collaris, siwerniak Anthus spinoletta) oraz ciepłolubne (muchołówka białoszyja Ficedula albicollis i nagórnik Monticola saxatilis). Obszar parku należy do najcenniejszych terenów naszego kraju pod względem różnorodności występujących tu gatunków ptaków (31 najcenniejszych z nich znajduje się w polskiej czerwonej księdze zwierząt).
Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy obejmuje obszary wyjątkowo cenne pod względem przyrodniczym i krajobrazowym. Walory tego terenu wynikają z unikalnej budowy geologicznej, interesującej rzeźby terenu, występowania rzadkich zbiorowisk roślinnych, zróżnicowanej gatunkowo fauny oraz nielicznych za-chowanych reliktów kultury religijnej, wśród których należy wymienić zabytkowe cerkwie, stare chyże łemkowskie nad okolic Cisnej i Osławy, cerkiew w Łopience (obecnie restaurowana), a także pozostałości przycerkiewnych cmentarzy, przydrożnych kapliczek i krzyży.
Cele strategiczne Parku to:
•    ochrona unikalnych, charakterystycznych cech naturalnych środowiska przyrodniczego,
•    zabezpieczenie równowagi ekologicznej w funkcjonowaniu przyrody,
•    utrzymanie zdolności ekosystemów do odtwarzania zasobów przyrody poprzez stosowanie wzmożonej ochrony,
•    określenie przyrodniczych uwarunkowań rozwoju gospodarczego terenu parku,
•    ochrona i eksponowanie krajobrazu kulturowo-historycznego,
•    kształtowanie harmonijnego krajobrazu współczesnego,
•    stworzenie warunków dla rozwoju turystyki i lecznictwa uzdrowiskowego.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Ogień w lesie

Ogień w lesie

Czy w lesie mogę zapalić ognisko?

Ogień w lesie.

Rozpalenie ogniska w lesie nie jest wielce trudną czynnością. Należy jednak pamiętać o pewnych zasadach, które mają  działać prewencyjnie i chronić nas oraz przyrodę przed powstaniem pożaru. W lesie i w odległości mniejszej niż 100 m od jego granicy nie wolno posługiwać się otwartym ogniem (również palić papierosów).

A gdzie można zapalić ognisko?

W Nadleśnictwie Cisna wyznaczono szereg miejsc, gdzie bezpiecznie i w pełni legalnie każdy może rozpalić ognisko. Miejsca te znajdują się przy wiatach turystycznych. Znajdziecie tam również przygotowane drewno. Można z niego w pełni korzystać.

Wykaz miejsc ogniskowych w Nadleśnictwie Cisna:

1. Leśnictwo Solinka - wiata turystyczna przy drodze leśnej Żubracze - Solinka - Roztoki. MAPA>>>>

2. Leśnictwo Dołżyca - wiata turystyczna przy wejściu na ścieżkę widokową "Jeleni Skok" MAPA>>>>

3. Leśnictwo Buk - wiata turystyczna przy drodze publicznej Buk - Terka. MAPA>>>>>

4. Leśnictwo Habkowce - wiata turystyczna przy budynku Nadleśnictwa w Cisnej. MAPA>>>>>

5. Leśnictwo Stare Sioło - wiata turystyczna "Przy Oczku Wodnym" - przy drodze leśnej na tzw. Wietnam. MAPA>>>>>

6. Leśnictwo Zawój - wiata turystyczna "Okrąglak" - przy drodze leśnej Kalnica - Polanki (droga do rezerwatu "Sine Wiry"). MAPA>>>>>

7. Leśnictwo Zawój - wiata turystyczna "Nad Wetlinką" - zejście od wiaty "Okrąglak" w kierunku rzeki. MAPA>>>>>

 

Regulacje prawne odnośnie palenia ognisk w lasach możecie znaleźć TUTAJ>>>>>